Χρέη στην εφορία: Πίεση στους μικρούς οφειλέτες - Πάγωμα δισ. ευρώ παλαιών χρεών

2025-12-05

Φορολογικός παραλογισμός: Στο στόχαστρο οι μικροοφειλέτες, ανείσπρακτα δεκάδες δισ. ευρώ παλιών χρεών

Την ώρα που η ΑΑΔΕ εντείνει τις κατασχέσεις και τα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης σε βάρος περισσότερων από 680.000 φορολογουμένων με σχετικά πρόσφατες και περιορισμένες οφειλές, το Δημόσιο αδυνατεί να προσεγγίσει ένα τεράστιο κομμάτι των παλαιών χρεών που αγγίζουν συνολικά σχεδόν τα 80 δισ. ευρώ. 

Πρόκειται για μια εικόνα που αποκαλύπτει τις βαθιές στρεβλώσεις του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, όπως προκύπτει και από τα στοιχεία του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Χρέη δεκαετιών που παραμένουν «παγωμένα»

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα δεδομένα, το 46,8% των συνολικών ληξιπρόθεσμων οφειλών – ποσό που αντιστοιχεί σε 51,34 δισ. ευρώ – αφορά χρέη που βεβαιώθηκαν πριν από το 2013. Πρόκειται για υποχρεώσεις που «βαραίνουν» τα κρατικά βιβλία εδώ και περισσότερα από 13 χρόνια.

Επιπλέον, περίπου 36 δισ. ευρώ δημιουργήθηκαν την περίοδο από τον Δεκέμβριο του 2013 έως και τον Νοέμβριο του 2018. Συνολικά, σχεδόν το 80% των ληξιπρόθεσμων οφειλών έχει συσσωρευτεί πριν από το 2018, γεγονός που καθιστά την είσπραξή τους εξαιρετικά δύσκολη, έως και ανέφικτη.

Πολλές από τις επιχειρήσεις που δημιούργησαν αυτά τα χρέη έχουν πλέον κλείσει, έχουν αλλάξει νομική μορφή ή έχουν μεταβιβάσει περιουσιακά στοιχεία. Σε αρκετές περιπτώσεις, τα φυσικά πρόσωπα που είχαν την ευθύνη έχουν προλάβει να «θωρακίσουν» τα προσωπικά τους περιουσιακά δεδομένα, αφήνοντας πίσω οφειλές χωρίς ουσιαστικές δυνατότητες είσπραξης.

Η πίεση μεταφέρεται στους μικρούς οφειλέτες

Το συνολικό ληξιπρόθεσμο χρέος προς το Δημόσιο ανήλθε τον Οκτώβριο στα 112,5 δισ. ευρώ. Μπροστά στο μέγεθος αυτού του ποσού, η φορολογική διοίκηση στρέφεται αναγκαστικά σε εκείνους από τους οποίους μπορεί να αντλήσει άμεσα έσοδα: τους φορολογούμενους με μικρότερες και πιο πρόσφατες οφειλές.

Σήμερα, 3.896.032 ΑΦΜ εμφανίζονται ως οφειλέτες. Από αυτούς:

  • Πάνω από 2,3 εκατομμύρια βρίσκονται σε καθεστώς δυνητικής επιβολής αναγκαστικών μέτρων.

  • Σε 1.636.279 φορολογουμένους έχουν ήδη επιβληθεί μέτρα, όπως κατασχέσεις μισθών, συντάξεων, ενοικίων και τραπεζικών καταθέσεων.

  • Για 681.302 οφειλέτες υπάρχει άμεσος κίνδυνος ενεργοποίησης νέων κατασχέσεων, αν δεν ανταποκριθούν στις ειδοποιήσεις για ρύθμιση ή εξόφληση.

  • Παράλληλα, 1,58 εκατομμύρια πολίτες οφείλουν μικρά ποσά, τα οποία προς το παρόν δεν ενεργοποιούν αυτόματα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης.

Η εικόνα που διαμορφώνεται δείχνει ξεκάθαρα ότι το βάρος πέφτει κυρίως στους πολλούς μικρούς οφειλέτες, από τους οποίους το κράτος θεωρεί ότι μπορεί ρεαλιστικά να εισπράξει, έστω, τμήμα των απαιτήσεών του.

Οι τραπεζικές καταθέσεις ως βασικό εργαλείο είσπραξης

Το κύριο «όπλο» της Εφορίας παραμένει οι κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών, οι οποίες πραγματοποιούνται γρήγορα και αυτοματοποιημένα μέσω των τραπεζών. Οι βασικοί κανόνες προβλέπουν:

  • Μισθοί και συντάξεις έως 1.000 ευρώ μηνιαίως δεν κατάσχονται.

  • Για ποσά από 1.000 έως 1.500 ευρώ, κατάσχεται το 50%.

  • Ποσά άνω των 1.500 ευρώ κατάσχονται στο σύνολό τους.

  • Ισχύει ακατάσχετο όριο 1.250 ευρώ για έναν δηλωμένο ατομικό ή κοινό λογαριασμό σε μία τράπεζα.

Στην πράξη, ακόμα και φορολογούμενοι με περιορισμένες οικονομίες κινδυνεύουν να δουν τον λογαριασμό τους να δεσμεύεται εάν δεν προχωρήσουν άμεσα σε ρύθμιση.

Ένα σύστημα που πλήττει την κοινωνική δικαιοσύνη

Την ώρα που το κράτος επιμένει να διεκδικεί μικροποσά από εργαζόμενους, συνταξιούχους και μικροεπαγγελματίες, τεράστιες οφειλές – πολλές από τις οποίες συνδέονται με σοβαρές υποθέσεις φοροδιαφυγής – παραμένουν ουσιαστικά εκτός εμβέλειας.

Η αντίφαση αυτή δεν έχει μόνο δημοσιονομική διάσταση. Αγγίζει τον πυρήνα της κοινωνικής δικαιοσύνης και υπονομεύει την εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στη φορολογική διοίκηση και το κράτος συνολικά. Και αυτό είναι ίσως το πιο δύσκολο «έλλειμμα» που καλείται να αντιμετωπίσει η πολιτεία.

Μάθετε πρώτοι τα νέα στο enimeroi.gr

Πρόσφατες δημοσιεύσεις 

Ριζικές αλλαγές φέρνει το νέο πλαίσιο στο κληρονομικό δίκαιο, το οποίο βάζει τέλος στα γνωστά «αδελφομοίρια» και στην εξ αδιαιρέτου συνιδιοκτησία που οδηγούσε συχνά σε αδιέξοδα, διαφωνίες και εγκατάλειψη ακινήτων.